Vroeg op pad vandaag. Meer dan een uur voor het licht wordt. Maar dat geeft niet we moeten toch Merida uitlopen en dat duurt wel even. Oei ! Dat ging sneller dan we dachten want al snel lopen we in de velden en bijgevolg in het donker. Maar geen nood mijn Petzl led-lichtjes van een paar gram, kunnen hun degelijkheid bewijzen zowel langs de voor- als aan de achterzijde. In het hotel waar we verbleven kon je pas vanaf acht uur ontbijten. Te laat voor ons, want het wordt een zware dag vandaag met heel wat kilometers voor de boeg en temperaturen een stuk boven de dertig graden. Dat is wat anders dan in België, niet waar? Dan maar met lege maag op pad. Omdat we zo snel uit Merida waren en geen bar tegenkwamen die open was, dachten we wel aan het Romeins stuwmeer vijf kilometers verderop iets te vinden dat open was. Verkeerd gedacht alles potdicht hier aan het Unesco werelderfgoed stuwmeer wel heel veel gelegenheden maar niets open.
Dan maar verder ruim 12 kilometer richting Aljucen met een lege maag en een half litertje water van gisteren. Om kwart voor elf komen we eindelijk aan een bar die open is, want een winkel kom je hier ook maar raar of zelden tegen. Het was tijd dat ik iets kon eten want de benen waren tot nu toe heel slapjes, gewoon geen kracht en gezwolle voeten van de warmte. Broodje omelet met een lekkere koffie en om genoeg energie te hebben, een Magnum frisco met nootjes natuurlijk. En het werk van het tweede stuk gaat heel wat beter dan het eerste, alleen het laatste stukje wordt het heel zwaar want het is hier veel te warm voor de tijd van het jaar en geen zuchtje wind te bespeuren.
Gelukkig maakt de omgeving veel goed want we lopen terug door eindeloze dehesa's. Zeker het stuk door het natuurpark Cornalbo is adembenemend mooi.
Om iets over drie waren we klaar met ons tochtje van bijna 40 kilometer. De albergue was nog gesloten tot half vijf dus snel,naar de overkant. U kan al raden wat daar te beleven viel. Flesje water van 1,5 liter, flesje bier van 110cl. Op 10 minuten waren er klaar mee. Dat ging ietsje makkelijke dan onze tocht vandaag.
We zitten hier nu in Alcuéscar de albergue. Eigenlijk een soort klooster met een instelling voor mannen die niet zo mee kunnen in de maatschappij. Verplicht naar de mis gevolgd voor een pelgrimszegening en dan gezamellijk aan tafel, maar wel in een ander zaaltje als de vaste bewoners. Om negen uur albergue gesloten en dat ga ik, ook doen. Mijn oogjes vallen toe. Tot een volgende Geert.
Posted using BlogPress from my iPad. Lukt het niet een reactie te plaatsen via de blog, stuur dan gewoon een mailtje naar: geertopweg@scarlet.be
3 opmerkingen:
Mmmm, Magnum ...
Hé Geert, hier ben ik nog eens. Die instelling voor mannen die niet meer meekunnen,dat soort klooster in Alcuéscar de albergue, lijkt me iets waar we minstens de halve bureau beweging kunnen naartoe sturen. Voor het opperhoofd moet je toch iets speciaal reserveren, zo iets waar niet meer uit te komen is...
Serieus nu Geert, doe zo voort, maar ik zou toch wat meer reactie en aanmoediging vragen van de velen die je verhalen volgen (en dat moeten niet altijd dezelfde mensen zijn hé). Komaan mannen en vrouwen van de werkomgeving, stuur eens iets leuk zeg...
PS. Het is hier inderdaad kouder aan het worden Geert, 's morgens op de fiets voel je het verschil al. Gelukkig is het nu warm in de kleedkamer...
Groetjes, Roger
Hey Geert!
Gelukkig is het een instelling enkel voor mannen...
Daar is het lekker warm en hier wordt het steeds frisser. Geniet er nog van en veel succes!
YES, YOU CAN!!!
Kathy
Een reactie posten