Dag 14 VdlP

Woensdag 12/10/2011 Baños de Montemayor - Valverde de Vadelacasa - Fuenterroble de Salvatierra 32,8 km (totaal 468,3). Baños de Montemayor, gisteravond nog even dit plaatsje gaan bezoeken en de woordje Baños in de plaatsnaam vertelt ons reeds veel, hier heel want kuurhotelletjes en vooral heel veel bejaarden die hier met de bus naartoe gebracht worden voor een daguitstapje. En van kuren gesproken, mijn maag had ook haar kuren. De menu del día van gisterenmiddag bleef maar op mijn maag liggen. Een fris pintje zorgde niet voor beterschap, een cola al evenmin. Dan maar een pilletje tegen de misselijkheid en mijn bed in om acht uur, zonder avondeten. Gisteren in de vorige albergue ook een Spanjaard gezien met dezelfde symptomen. Denk dat ik een Spaans buikgriepje te pakken heb. Deze morgen met slappe benen weer klokvast vertrokken om zeven uur, het is een gewoonte aan het worden. En we waren niet de eerste die vertrokken, er waren er al vroeger weg dan ons. Ja, de laatste dagen wordt het ietsjes drukken langs de camino. Even over zeven lopen we een nieuwe autonome regio binnen, Castilla y León wordt onze nieuwe thuishaven voor enkele dagen, weken....


Catilla y León. Geografisch is dit de grootste autonome regio in Spanje met als hoofdstad Valladolid. Niet voor niets staat er een burcht in het wapenschild van deze dunbevolkte regio, want als men hier de ogen sluit hoor je nog het steeds wapengekletter en briesende paarden waarop mooi uitgedoste ridders zitten. Verleden jaar kon ik daarvan al genieten tijdens mijn doortocht in Burgos waar er toen middeleeuwse optochten, markten en nog veel meer aan de gang waren. Deze regio kent zijn oorsprong in 1230 toe de koninkrijken Castilië en León gezamenlijk de strijd aanbonden tegen de moren. Een strijd die lang, heel lang duurde en het was de beroemdste vrouw in de Spaanse geschiedenis Isabel van Castilië die door deze wederverovering de basis legde van de Spaanse wereldmacht.


Onze tocht van vandaag is ondanks mijn slappe bennen vrij goed verlopen. Alleen in het eerste plaatsje, Calzada de Bejar na 12 kilometers niets te krijgen, een god verlaten dorpje waar de tijd al lang geleden is blijven stil staan. Dan maar een paar müsli-repen eten om mijn lege maag te vullen. Het was van gisterenmiddag geleden dat ik nog iets gegeten had. Negen kilometers verderop in Valverde de Vadelacasa eindelijk iets gevonden wat op een bar lijkt. Maar we worden er in de watten gelegd door de plaatselijke schone. Een reuze broodje tortilla, twee cola's een flesje water enkele tapa's voor 4,50 euro, we kunnen er weer even tegen. Na nog een elftal kilometers zit onze dagtaak er om halfdrie al op. Dat ging vlot vandaag ondank het heuvelachtige parcours. We verblijven in de plaatselijke albergue waar 70 plaatsen zijn maar slechts zeven pelgrims net als gisteren. Nu alleen nog wat eten vinden voor een picknick want morgen staan er 29,6 kilometers op het programma door het grote niemandsland en gaan we voor het eerst boven de 1000 hoogtemeters.


Kort samengevat, het gaat behoorlijk voor het ogenblik maar ik vind het wel veel zwaarder dan verleden jaar. Het is dan ook een andere camino niet waar. Tot morgen. Geert.


Posted using BlogPress from my iPad. Lukt het niet een reactie te plaatsen via de blog, stuur dan gewoon een mailtje naar: geertopweg@scarlet.be

Location:Calle Larga,Fuenterroble de Salvatierra,Spanje