Dag 18 VdlP

Zondag 16/10/2011 El Cubo de la Tierra del Vino - Zamora 33,0 km (totaal 591,1). Eerst even terug naar gisteren. 'El Cubo de la Tierra del Vino' noemde het plaatsje waar we verbleven en hierin komt het het fantastische woordje vino voor. Gisteren tijdens onze wandeling hadden de twee Spanjaarden ons al iets proberen uit te leggen, van het dorpje met de bodega's. Ik snapte er toen niets van, hier wijnkelders? Ik ben de laatste 200 kilometers geen wijngaard meer tegengekomen. Om zeven uur ziten we in de bar te wachten om te eten. De twee Spanjaarden komen binnen en zeggen dat we mee moeten om de bodega's te bezoeken. Wij volgen als brave hondjes, en aan de rand van het dorp 90 bodega's !!! Kleine in de kalksteen uitgehouwde wijnkeldertjes waarin men nu, in enkele nog steeds wijn maakt voor eigen gebruik. We worden ontvangen door de bezitter van zo een bodega, niet met wijn maar met cyder en een stuk salami. Het was een aangenaame verrassing. Wat we ook voorbijliepen net voor de bodega's was het oude vervallen station van dit dorpje. Het was een stopplaats op de teloorgegane Via de la Plata spoorlijn die ging van Sevilla naar Gijon. En het avondeten in de bar was zoals altijd, gewoon een simpel menu del dia. Terug naar vandaag, met een aangename wandeling door de velden, zoals het hoort voor een pelgrimstocht en niet zoals gisteren langs een carretera en autostrade. We genieten van een prachtige zonsopgang en worden aangevallen de twee schattige perro's (honden) en voor we het goed beseffen staan we in Zamora waar de twee Spanjaarden ons verlaten. Zij nemen de bus naar huis en gaan morgen werken. Zijn lopen de Via de la Plata in stukjes van telkens een week. Meer verlof kunnen ze niet krijgen. En wij, wij staan in Zamora. Bij de Spanjaarden staat Zamora bekend als, een saaie stad daar ergens bij de grens van Portugal. Als er één zaak positief is aan Zamora voor de bewoners van het Iberisch schiereiland dan is dat de queso zamorano, een populaire pittige schapenkaas. Maar onmiddellijk bij het binnenlopen van Zamora krijg ik het gevoel in weer een gezellige provinciestad toe te komen, die wel wat meer te bieden heeft dan alleen wat schapenkaas. Samora telt 70.000 inwoners en is hoofdplaats van de gelijknamige provincie. Het is een stad die je als pelgrim moet opdelen in twee gedeeltes. Het eerste deel situeert zich rond de kathedraal en het tweede rond de Plaza major. Het stille dorpse gedeelte rond de kathedraal is prachtig gelegen op een heuvel langs de Duero rivier aan de rand van de stad. Dit gedeelte van de stad is erg aangenaam om wat in te toeven. Je kan genieten van een herfstzonnetje in het park, wat kuieren langs de resten van het Castillo en oude vestingsmuren of even afkoelen in een van de vele Romaanse kerken. Maar het is de kathedraal die in dit gedeelte van de stad het meeste aandacht naar zich toetrekt. De van oorsprong romaanse kerk uit de twaalfde eeuw is door de het veelvuldig bijbouwen eigenlijk en allegaartje van bouwstijlen. Langs de buitenkant springen onmiddellijk twee zaken in het oog, de lompe vierkante toren en de Cimborrio waaraan je onmiddellijk kan zien dat de Aya Sofia in het toenmalige Costantinopel model heeft gestaan voor deze koepel. Als we van het dorpse Zamora richting Plaza Mayor lopen komen we heel wat Romaanse kerkjes voorbij, die net als op andere plaatsen in Spanje, ook hier mooi gerestaureerd zijn, maar niet gesloten. Eten heb ik vandaag zelf gemaakt in de prachtige albegue, met alles wat er hier in de koelkast te vinden was van vorige pelgrims. Een pastasaus met sardienen, tonijn, tomaten, kapertjes, tomatensalsa, uien, en look en het bijzonderste van alles is dat Ismaele de italiaanse restauranthouder het lekker vindt. En ook de hospitalero vindt het lekker want hij eet mee, net als zes andere pelgrims die hun neus zijn gevolgd. Het voorgerecht waren empenada's aangeboden door de hospitalero en als toemaatje een lekkere mixt-salad. Een rare volgorde van gerechten maar met een mix van nationaliteiten was dit de beste mix. En wijn was er na een bezoek aan de nachtwinkel ook voldoende aanwezig, gevolg: een gezellige avond. Nu maar naar bed met een record aantal in een kamer, 8 fietsers en 2 stappers. Tot morgen, Geert. Posted using BlogPress from my iPad. Lukt het niet een reactie te plaatsen via de blog, stuur dan gewoon een mailtje naar: geertopweg@scarlet.be

Location:Plaza de San Cipriano,Zamora,Spanje