Ik heb er vandaag mijn koninginnewandeling van gemaakt. 42,9 kilometers met twee kolletjes buiten categorie. En we zijn in Galicië. Een beetje aankomen doen we vandaag, want ik ben in de laatste autonone regio van mijn tochtje. Zeggen dat we er bijna zijn is mezelf een rad voor de ogen draaien. We moeten nog 200 km richting SdC maar wel 200 km die men het gevoel zullen geven percies niet meer in Spanje te zijn, want die indruk herinner ik me nog goed van verleden jaar tijdens mijn Camino Francés.
Het worden nog fantastisch kilometers door het grillige, groene, natte en heuvelachtige Galicië, waar men een eigen erkent taaltje spreekt (Galicisch) en van tradities en mythen houdt. Hier gelden nog steeds oude Keltische gewoontes van zielsverhuizing tot het bestaan van hekserij. Galicische aarde is heilig, hier leven nog veel keuterboeren en de producten gewonnen in deze aarde, door hard labeur, staan zeer hoog in aanzien en het kan geen mens hoe arm hij ook is, ontnomen worden.
Hier geen sporen van Moren, maar in de plaats daarvan zijn het hier Keltische nederzettingen en wat Romeinse bruggen die het karakter van deze fantastische streek bepalen. Kleine akkers en weides, verwilderd struikgewas, donkere loof- en eucalyptusbossen, heuvel op heuvel af, dit wordt mijn decor voor de komende dagen.
Wat het culinaire betreft zitten we de komende dagen ook weer goed. Vlees, groente, fruit, zuivelproducten.. alles is hier te vinden en met een kustlijn van 1200 km. is het aanbod uit de zee overweldigend. Ik stop ermee voor vandaag zoek iets om te eten en laat de foto's voor zich spreken. Tot morgen.
Posted using BlogPress from my iPad. Lukt het niet een reactie te plaatsen via de blog, stuur dan gewoon een mailtje naar: geertopweg@scarlet.be
Geen opmerkingen:
Een reactie posten