Dag 05 VdlP

Maandag 3 oktober 2011. Calzadilla de los Barros - Zafra - Villafranca de los Barros. 40 km (Totaal 176,7). Het gaat te snel, omdat het niet anders kan. We zijn niet aan de Camino Francés bezig naar aan de Via de la Plata en hier doe je soms niet wat je vooraf geplant hebt. Soms kom je ergens anders uit dan dat je 's morgens in gedachte had, zoals vandaag. Ik was wel van plan, er een tochtje van ruim dertig kilometer van te maken en een paar zaken te bezoeken in Zafra, maar het zijn er uiteindelijk veertig geworden. Deze morgen reeds vroeg op pad. Met enkel een café con leche in de maag, begonnen we aan het eerste gedeelte van onze tocht. Negentien kilometer richting Zafra, de eerste behoorlijk grote stad na het heel grote Sevilla. Hetzelfde landschap als gisteren namiddag, wat verdorde wijngaarden, uitgestrekte akkers en olijfgaarden, maar gelukkig met vrij vlakke paden. Zonder dat we het gevoeld hebben aan onze stramme ledematen, stonden we in Zafra. En waar loop je dan eerst langs? Jawel, een beetje langs je werk. Het station van Zafra. Wat foto's voor de collega's en terug naar de camino want daarvoor zijn we gekomen, niet om te werken. Met zijn 15000 inwoners is Zafra een Andalusisch getint stadje met als bijnaam Sevilla la chica (klein Sevilla). Maar dat is iets te veel eer maar mijn gevoel voor dit wat suf aandoende plaatsje. Zeker de moeite waard zijn de Plaza Grande en de Plaza Chicamet met hun prachtige arcadegalerijen. Het statigste gebouw van Zafra is het in de vijftiende eeuw gebouwde Alcázar. Het was toendertijd al meer een ridderlijke woonst dan een burcht. Tegenwoordig doet het Alcázar dienst als parador maar dat is geen spek voor de bek van een modale pelgrim. Ook een bezoekje waard is de wat lomp aandoende Iglesia La Candelaria , een benaming die verwijst naar haar indrukwekkende toren, met zijn 10 schilderijen van Francisco de Zurbarán. Ook de moeite is het hospital de Santiago, niet om me te laten onderzoeken of verzorgen, maar om de opvallende ingangspoort te aanschouwen, die opgetrokken is in isabelijns-gotische stijl. Van deze stijl had ik nog nooit gehoord, dus ik heb weer wat bijgeleerd. Na nog wat geslenter in de kleine, lieflijke en oude stadskern met z'n witte huisjes en nauwe steegjes wordt het tijd om mijn reserves wat aan te vullen want er begint iets te grommen in mij lege maag Met enkel een café con leche kan een pelgrim niet lang leven. Wat tostados met iberico paté en we zijn klaar voor het laatste 13 km richting 'Albergue La Almazara' een oude gerestaureerde olijfoliemolen, gelegen te midden van olijfgaarden. Waar anders? Alleen spijtig dat er werken zijn aan het elektriciteitnetwerk en deze albergue bijgevolg stroomloos is en dus ook geen water heeft, (grondwaterpomp werkt niet) dus geen douche, geen wc doorspoelen, geen licht en dus om half negen bedje in, gsm niet opladen, geen warm eten... We besluiten dan maar verder te lopen naar Casa Perin in Villafranca de los Barros. Spijtig want dit was een prachtige locatie om de nacht door te brengen maar waar we nu aanbeland zijn is ook niet slecht. Het was alleen een te lange dag, maar waar klagen we over? Als we de weersvoorspelling voor de komende dagen bekijken stemt het mij alleen maar gelukkig. Het blijft hier droog en temperaturen rond de dertig graden. En ook mijn peesje doet niet meer nukkig alhoewel mijn heup wat begint op te spelen zonder al te veel erg. Dus we blijven maar Voltaren smeren die kost hier toch bijna niets. Als alles mee zit sta ik in twee dagen in het Spaanse Rome waar de albergue volgens de hospitalera hier ook gesloten is, maar dan wegens ontsmettingswerken ( kleine beestjes). Maar eerst morgen verder door de 'Tierra de Barros' en hopelijk maar 27 kilometers voor de boeg. Ik vertel het u morgen want ik ben moe en ga slapen. Groetjes. Geert Posted using BlogPress from my iPad. Lukt het niet een reactie te plaatsen via de blog, stuur dan gewoon een mailtje naar: geertopweg@scarlet.be

Location:Calle del Calvario,Villafranca de los Barros,Spanje