Dag 28 VdlP

Woensdag 26/10/2011 Ourense - Cea - Oseira 31,3 km (totaal 925,5) Een dag die ik niet snel zal vergeten. Droog begonnen maar daar kwam al snel verandering in. Na enkele kilometers (8) voelde ik het water (zweet) over mijn rug lopen. Hiervoor, zorgde een helling buiten categorie voor en als ik boven op de top sta begint het te druppelen. Het is dan ongeveer tien uur wat we zijn zeer laat vertrokken deze morgen. Één druppel worden er twee en twee worden er vier... en we zijn vertrokken voor de rest van de dag. Ik vat het even samen: Druppelen, een plensbui, regenen, hard regenen, nog harder regenen, en van twee tot als we toekomen, om vijf uur in Oseira een zondvloed. En daar staan we voor het klooster in het grote niemandsland. We bellen aan en nog eens aanbellen maar geen pater die komt opendoen. Ze zullen waarschijnlijk bezig zijn met hun siësta maar wij staan hier wel door en door nat, zeg maar zeiknat, te verkleumen in de zondvloed en alsof dat het nog niet voldoende was, begint het nog te bliksemen en donderen. Omdat het zo'n rotweer is, maar wel een prachtige wandeling, blijf ik in de buurt van Hans, een Nederlander van goed in de zestig. Hij loop wel veel trager dan ik, maar met mijn nieuwe schoenen, is het verstandig om het wat rustiger aan te doen. Trouwens die nieuwe schoenen kunnen mijn voeten 25 kilometer droog houden, wat niet slecht is als ik een vergelijking maak met andere pelgrims. Maar we blijven lachen, ondanks het rotweer vind ik het nog steeds aangenaam, op het laatste lachen we wel een beetje groen, maar dat pas goed bij het groene Galicië. En waarom het hier zo groen is, weet ik met zekerheid sinds vandaag. Hans daarentegen lacht rood, hij valt twee maal. De eerste keer zonder erg maar de tweede keer met zijn gezicht tegen een stapelmuurtje en dat ziet er niet zo goed uit. Onmiddellijk een bebloed aangezicht, lekker vies en smerig maar gelukkig valt het allemaal een beetje mee als het bloeden stopt. Een kap in de neus en een geschaafd voorhoofd. het had erger kunnen zijn. En als er na veel aandringen en een telefoontje van Hans, toch een pater komt opendoen worden we al onmiddellijk aangemaand om snel te gaan douchen want de laatste rondleiding in het klooster begint over twintig minuten. We betalen vijf euro voor het slapen en drie voor de rondleiding. Het is hier wel een heel speciaal om te blijven slapen, zo liggen de douches in het klooster en de slaapzaal in een bijgebouw buiten het klooster. Met slechts vier pelgrims slapen we hier vandaag. In Ourense waren er meer dan twintig aanwezig in de albergue maar de meesten daarvan durfde het niet aan om hier in het klooster te blijven slapen. Deze slaapgelegenheid wordt in heel veel gidsen omschreven, als een slechte plaats om te verblijven. Ik vind dat het een verplichting moest zijn om hier te verblijven als pelgrim. Het is hier niet echt de beste plaats om te blijven slapen, maar wel tenminste eentje waar er een echte religieuze pelgrimssfeer heerst. Eten doen we met ons vieren in de bar en om negen uur licht uit en slapen. Het was dan ook een vermoeiende en een zeer speciale dag vandaag eentje die zeer hoog scoort in mijn hitlijst. Geniet van de foto's. Tot morgen. Posted using BlogPress from my iPad. Lukt het niet een reactie te plaatsen via de blog, stuur dan gewoon een mailtje naar: geertopweg@scarlet.be