Een veel te lange dag.
Ontbijt in "Bar 111 km" schuin tegenover onze albergue. Nog niemand in de bar, het is iets over zeven, we zijn heel vroeg vandaag. Komt omdat Spanjaarden in de kamer naast ons, al heel vroeg aan het rommelen en kibbelen waren.
Om 07u.30 zijn we al op pad. Het is nog pikkedonker. Al snel lopen we de stad uit langs het kerkhof recht een donker bos in, waar we vriendelijk begroet worden door een uil. Op de tast mijn zaklamp gevonden, samen met m'n gps vinden we het goede spoor. Ondertussen lopen in ons kielzog enkele Spanjaarden die ons dankbaar zijn voor onze tips over de juiste weg.
Het is een prachtige ochtend. Nevelbanken in de dalen en prachtige zonsopgang. Het loont om zo vroeg te zijn opgestaan.
Vandaag lopen we van het ene dorp naar het andere, van gehucht naar gehucht langs rustige wegen smalle paden waar enkel de wandelaars en mountainbikers van kunnen genieten. Geen auto's hier !
Hórreos, opslagplaatsen om maïs te bewaren en te drogen : ieder boerderijtje heeft er eentje, het is zo typerend voor deze streek samen met de ommuurde weilanden en akkers.
10u.02 We zijn bij het magische afstandspaaltje k.100. Vanaf nu enkel nog paaltjes met 2 cijfers. Volgens mijn gids krijgt iedere pelgrim vanaf nu vleugels en zijn alle kwalen vergeten, het eerste heb ik al altijd gehad en het tweede heb ik nog niet gehad. Tot nog toe een camino zonder problemen. Ik hoop aan de eerst geplande route, een stuk bij te kunnen breien tot Fisterra en misschien Muxia.
Portamarin : er staan 21 km op de teller. Halen onze stempel in de kerk die vroeger in het dal stond, waar nu een stuwmeer is. Vandaar dat elke steen van deze kerk een nummer draagt. Hierna? Hoog tijd voor een terras in het zonnetje, stevige pint en Bocadillo calamar. Het leven kan soms simpel zijn. Een half uurtje later is het al iets minder simpel, uit de die luie stoel en nog enkele kilometers opschuiven richting Santiago of Fisterra(?). Na 9 km (30 in totaal) lopen we de eerste albergue voorbij het weer is goed en zijn nog niet moe, we lopen verder! Na 11 en 12 kilometer hetzelfde gevoel we stoppen bij de volgende op 16 km (36km in totaal). Deze aubergue blijkt onvindbaar, maar 1 km verder is er nog eentje waar we het bordje "completo" zien hangen. De volgende gelegenheid om te slapen is 6 km. verder in Palas de Rei. Doorlopen is de boodschap. Na 46 km te hebben gelopen geen albergue met een slaapzaal van 100 bedden, maar een slaapkamer in een pension met wat luxe en rust, want dat kunnen de gebruiken.
Enkel een douche, pelgrimsmenu en vroeg slapen gaan staan op het programma deze avond.
Het zal nodig zijn.
Morgen rustdag : we plannen slechts 24 km.
Garantie tot na de eerste kilometer.
Zoals wij kunnen plannen!!!
Groetjes.
Geert
Ontbijt in "Bar 111 km" schuin tegenover onze albergue. Nog niemand in de bar, het is iets over zeven, we zijn heel vroeg vandaag. Komt omdat Spanjaarden in de kamer naast ons, al heel vroeg aan het rommelen en kibbelen waren.
Om 07u.30 zijn we al op pad. Het is nog pikkedonker. Al snel lopen we de stad uit langs het kerkhof recht een donker bos in, waar we vriendelijk begroet worden door een uil. Op de tast mijn zaklamp gevonden, samen met m'n gps vinden we het goede spoor. Ondertussen lopen in ons kielzog enkele Spanjaarden die ons dankbaar zijn voor onze tips over de juiste weg.
Het is een prachtige ochtend. Nevelbanken in de dalen en prachtige zonsopgang. Het loont om zo vroeg te zijn opgestaan.
Vandaag lopen we van het ene dorp naar het andere, van gehucht naar gehucht langs rustige wegen smalle paden waar enkel de wandelaars en mountainbikers van kunnen genieten. Geen auto's hier !
Hórreos, opslagplaatsen om maïs te bewaren en te drogen : ieder boerderijtje heeft er eentje, het is zo typerend voor deze streek samen met de ommuurde weilanden en akkers.
10u.02 We zijn bij het magische afstandspaaltje k.100. Vanaf nu enkel nog paaltjes met 2 cijfers. Volgens mijn gids krijgt iedere pelgrim vanaf nu vleugels en zijn alle kwalen vergeten, het eerste heb ik al altijd gehad en het tweede heb ik nog niet gehad. Tot nog toe een camino zonder problemen. Ik hoop aan de eerst geplande route, een stuk bij te kunnen breien tot Fisterra en misschien Muxia.
Portamarin : er staan 21 km op de teller. Halen onze stempel in de kerk die vroeger in het dal stond, waar nu een stuwmeer is. Vandaar dat elke steen van deze kerk een nummer draagt. Hierna? Hoog tijd voor een terras in het zonnetje, stevige pint en Bocadillo calamar. Het leven kan soms simpel zijn. Een half uurtje later is het al iets minder simpel, uit de die luie stoel en nog enkele kilometers opschuiven richting Santiago of Fisterra(?). Na 9 km (30 in totaal) lopen we de eerste albergue voorbij het weer is goed en zijn nog niet moe, we lopen verder! Na 11 en 12 kilometer hetzelfde gevoel we stoppen bij de volgende op 16 km (36km in totaal). Deze aubergue blijkt onvindbaar, maar 1 km verder is er nog eentje waar we het bordje "completo" zien hangen. De volgende gelegenheid om te slapen is 6 km. verder in Palas de Rei. Doorlopen is de boodschap. Na 46 km te hebben gelopen geen albergue met een slaapzaal van 100 bedden, maar een slaapkamer in een pension met wat luxe en rust, want dat kunnen de gebruiken.
Enkel een douche, pelgrimsmenu en vroeg slapen gaan staan op het programma deze avond.
Het zal nodig zijn.
Morgen rustdag : we plannen slechts 24 km.
Garantie tot na de eerste kilometer.
Zoals wij kunnen plannen!!!
Groetjes.
Geert
3 opmerkingen:
Beste Geert,
Nog een goede 100 km te gaan, alvast
petje af, ge moet het maar doen. Nu ge U toch reeds in de "aflaatzone"
bevindt: kan je zoiets niet versieren voor onze kleine geel vogelkes, ze zullen het nodig hebben.
groetjes,
Daniel
Hé Geert,
Geweldig man zoals jij de kilometers afloopt, er zijn er die dat nog niet met de fiets doen.
Het einde is helaas in zicht, voor jou maar ook voor zij die dagelijks je verslag lezen...
Met de conditie die jij hebt niet twijfelen, gewoon zo ver mogelijk doorgaan zodat je je achteraf niet kan beklagen dat je het niet gedaan hebt!!!
Vele sportieve groetjes,
Roger
Geert,
Je uitspattingen worden hier dagelijks gelezen met grote interesse, bewondering en soms wel eens ontroering. Zolang van het thuisfront verwijderd, respect man.
Nog even en de meet is in zicht, we zijn er van overtuigd dat het je gaat lukken.
Tony.
Een reactie posten