Zelfgemaakt ontbijt in de refugio vandaag. Was het niet dat de Russen al lekker zitten te smullen van wat er restte van onze spaghetti carbonara van gisteren. Ze mochten ervan proeven hadden we gisteren gezegd, maar opeten? Dan maar wat oploskoffie en 2 yoghurtjes.
Na ons ontbijt volgen we de camino langs het centrum van Ponferado. Niet mooi had de Spanjaard gezegd! Zeer aangenaam centrum voor zij die de camino plannen, die Spanjaarden kennen er niets van.
Nationale feestdag vandaag in Spanje was me verteld door een van de Spanjaarden in onze kamer. Een hele uitleg in gebroken engels over Colombus die Amerika ontdekte maar hij wist het niet meer zo goed blijkbaar. Ik weet alleen dat Christoffel Colombus vandaag 518 jaar geleden op 12 oktober 1492 Amerika ontdekte. Was op de schoolbanken altijd al een krak in biologie.
Het weer vandaag valt wat tegen, net als de omgeving. We lopen van dorp naar dorp over saaie asfaltwegen. Dit kan beter.
10u.25 Michel krijgt een sms -je. Hij is voor de derde maal grootvader geworden. Leonny, een derde meisje als kleinkind. Hier drinken we vanavond een paar glaasjes op. Feest op de camino!
11u.00 Cacabelos : het weer wordt beter, we lopen door wijgaarden, eindelijk een pachtig landschap. Alleen mijn benen willen vandaag niet mee. Heb een slechte dag, komt door het veel naar beneden lopen van gisteren denk ik.
13u30 Villafranca del Bierzo : een zeer mooi dorpje. Wel lopen precies in de middeleeuwen. Hier konden zieke en kreupele pelgrims vroeger reeds hun aflaat krijgen. Het gaat wel wat minder met mij vandaag, maar niet slecht genoeg om mijn aflaat hier te krijgen. Er zit niets anders op dan 180 km verder te lopen naar Santiago de Compostela.
Na Villafranca del Bierzo kunnen de kiezen tussen twee routes. Eentje op de flanken van de heuvels of in het dal van Valcarce. Wij kiezen om beneden in het dal te blijven. Het is lekker warm vandaag en lopen tot in Trabadelo waar we na 33 km. stoppen.
Onderweg hebben we vandaag heel veel noten en kastanjes kunnen rapen. Michel is verwonderd als ik de kastanjes rauw opeet. Hij eet ze alleen gekookt, wat mij dan weer verwonderd. In de albergue eet ik voor het eerst gekookte kastanjes, niet slecht maar rauw vind ik toch beter. 's Avonds eten we in de bar naast de albergue een pelgrimsmenu en wat krijgen we hier om te knabbelen? In de pan gebakken kastanjes. Nu hoop ik genoeg energie te hebben opgeslagen voor morgen, want het zal nodig zijn. Meer dan 600 meter klimmen richting O Cebreiro, het eerste dorpje in Galicië.
Vroeg in bed vandaag om goeie bennen te hebben morgen wat het zal nodig zijn. Ik vertel het u morgen. Geert
1 opmerking:
Hallo Geert,
met plezier lees ik je belevenissen. Misschien heb ik het in een vorige reactie reeds vermeld, maar ik kijk er echt naar uit om je je verhaal life te horen vertellen.
De begrafenis vorige maandag was echt wel pakkend en bracht onvermijdelijk (en nog steeds) herinneringen aan (reeds) 31 jaar geleden. Roos is er nog steeds van "onder de voet".
Met een berekend daggemiddelde van een 20 km voor de rest van de trip lijkt het einddoel echt wel haalbaar denk ik.
Groetjes uit Asch, Marc
Een reactie posten