zaterdag 23 oktober 2010

Za 23/10/2010

Lekker geslapen in mijn eenpersoonskamer met eigen douche en wc pure luxe voor een pelgrim. Dat is wat anders als twee douches en wc's voor 60 man, maar ook dat viel best wel mee. Het is negen uur als ik aan mijn ontbijt begin, het was de afgelopen maand meestal iets vroeger.

Bij het ontbijt ontmoet ik de eerste Vlamingen tijdens mijn camino. Hilda en Paul uit Kortrijk. Het is lang geleden dat ik nog zolang Nederlands heb gesproken Om 10u00 pas gedaan met ontbijt en leuke babbel met landgenoten.

Onder tussen even gebeld met vrouw die onderweg is naar hier. Loop langzaam naar de "Capo Muxia" waar ik geduldig wacht op mij vrouwtje. Hier zit ik te wachten op het einde van de wereld en het duurt even hoor! Vrouwtje had auto in het stadje ergens in een smal straatje geparkeerd en tot aan het kerkje van het dorp gelopen. Alleen spijtig dat ze mij niet vond, wat ik stond 2 km verder op het einde van de kaap op een veel mooiere plek te wachten. Na een telefoontje of drie en een kwartier zoeken naar de auto in het doolhof van Muxia en nog drie maal verkeerd te zijn gereden ontmoeten we elkaar iets over elf op deze fantastische plek en ......
Capo Muxia

Na een broodje met koffie in het zonnetje rijden we dan eindelijk naar Santiago de Compostela want dat was toch het hoofddoel van mijn onderneming.
We gaan eerst lang ons pas gerenoveerde appartement op loopafstand van het centrum waar we de auto kunnen parkeren en mijn rugzak achter laten en lopen hierna richting kathedraal.

Na de rust van de camino kom je hier als pelgrim terecht in een heksenketel. Wat een massa volk! Wel prachtig, maar aanschuiven is hier overal de boodschap. Om de 'Puerta Santa' en 'Jacobus graf' te bezoeken is het ongeveer twee uur aanschuiven. (de Puerta Santa is enkel open in een heilig jaar) Het zal niet voor vandaag zijn. Aan het pelgrimsbureau een uur aangeschoven om mijn Compostela af te halen. Gelukkig maar even aangeschoven om de kathedraal binnen te lopen. Wat de binnenkant van kathedraal betreft, mooi maar pover in vergelijking met bv. Burgos.
Aanschuiven  om Compostella te bekomen
Het is wel leuk toeven in Santiago maar zoals vele andere pelgrims me reeds verteld hebben, het wauw!!! gevoel is er zeker wat mij betreft niet bij. Ik mis nu reeds de rust van de echte camino ver weg van alle drukte.

We vinden wel een leuk restaurantje waar we lekker tappas eten en een lekker glaasje drinken. Nog wat kuieren door de straatjes en vroeg in ons bedje kruipen om te slapen wat we zijn beide moe van al de geslenter door Santiago.

Groetjes
Linda en Geert.

Mijn Compostella


Geen opmerkingen: