De laatste loodjes...
Preistoemp met Champignonnensaus als ontbijt en een citroenyoghurt als ochtenddessert. De rest van gisteren moet ook opgegeten worden. Een pelgrim gooit niets weg.
Beetje buikgriep en snotvalling. Dus slappe bennen en zware voeten vandaag.
Lopen nog steeds door het prachtige groene Galicië. Hetzelfde landschap als voorheen en het blijft op en neer gaan. Alleen de hórreos worden mooier. (zie foto) Het is prachtig herfstweer, stralend blauwe hemel en 20 graden met wel een venijnig windje.
34 Km afgelegd vandaag op slappe bennen. We bevinden ons in Olveiroa een boerendorp met alles erop en eraan, wat boerendorp betreft. koeievlaaien, stalgeuren, blaffende honden, tractors, geen winkel, gelukkig wel een bar/restaurant waar we lekker gegeten hebben deze avond.
Albergue zit vol vandaag, zelfs enkele pelgrims slapen op matrassen op de grond. Het is druk op de Camino Finisterre. Het is wel zwaar aan het worden. Er zijn mindere albergues en onderweg is weinig of niets te verkrijgen enkel om de 10 km een bar. Voldoende eten en vooral drinken meenemen is de boodschap want ook geen fuentes (kraantjes) meer langs de weg te vinden. Ook morgen weer meer dan 30 km. Daarna ga ik nog naar Mixia het andere einde van de wereld ongeveer 35 km noordwaarts. Dit probeer ik in twee dagen te doen als ik onderweg een slaapplaats vind. We zien wel hoe het allemaal eindigt.
Tot op het einde van de wereld aan de Noord-Atlantisch Oceaan
Groetjes.
Geert
Preistoemp met Champignonnensaus als ontbijt en een citroenyoghurt als ochtenddessert. De rest van gisteren moet ook opgegeten worden. Een pelgrim gooit niets weg.
Beetje buikgriep en snotvalling. Dus slappe bennen en zware voeten vandaag.
Lopen nog steeds door het prachtige groene Galicië. Hetzelfde landschap als voorheen en het blijft op en neer gaan. Alleen de hórreos worden mooier. (zie foto) Het is prachtig herfstweer, stralend blauwe hemel en 20 graden met wel een venijnig windje.
34 Km afgelegd vandaag op slappe bennen. We bevinden ons in Olveiroa een boerendorp met alles erop en eraan, wat boerendorp betreft. koeievlaaien, stalgeuren, blaffende honden, tractors, geen winkel, gelukkig wel een bar/restaurant waar we lekker gegeten hebben deze avond.
Albergue zit vol vandaag, zelfs enkele pelgrims slapen op matrassen op de grond. Het is druk op de Camino Finisterre. Het is wel zwaar aan het worden. Er zijn mindere albergues en onderweg is weinig of niets te verkrijgen enkel om de 10 km een bar. Voldoende eten en vooral drinken meenemen is de boodschap want ook geen fuentes (kraantjes) meer langs de weg te vinden. Ook morgen weer meer dan 30 km. Daarna ga ik nog naar Mixia het andere einde van de wereld ongeveer 35 km noordwaarts. Dit probeer ik in twee dagen te doen als ik onderweg een slaapplaats vind. We zien wel hoe het allemaal eindigt.
Tot op het einde van de wereld aan de Noord-Atlantisch Oceaan
Groetjes.
Geert
Geen opmerkingen:
Een reactie posten