Zeven uur mijn wekker moet me wakker maken. Dat is een goed teken, want ik heb een goede nacht achter de rug. Slechts een maal wakker geworden voor een sanitaire stop en even proberen of het verzenden van mijn verslagje van gisteren nu niet via het gsm-netwerk wilde lukken. En wonderwel het was in een wip op het web. 07.25 Ik verlaat mijn parador en loop de bar even verderop binnen. Desayuno complet? vraag de Barman mijn voor ik iets kan stamelen in mijn gebrekkig Spaans. Zoals gewoonlijk, totados met mermelada, café con letche en zumo de naranja en het Spaanse ontbijt staat voor mijn neus. Vandaag mag ik zelf kiezen tussen Mantequilla en aceite de oliva. ik kies de boter, ik kreeg gisteren al genoeg olijfolie op mijn brood voor de rest van de tocht.
Acht uur het wordt licht we kunnen eraan beginnen. Volgens mijn gids wordt het een mooie wandeling van 29,5 km. De eerste 16 km. Loop je wel langs een weg waar om de vijf minuten een wagen passeert, maar je loop door zo een prachtig gebied dat je de auto's nauwelijks opmerkt. En zowaar !!! enkele honderden meters voor mij loop er iemand met een rugzak. Mijn vermoeden laat me niet in de steek het is een pelgrim, de eerste pelgrim. Ook hij heeft mij gezien en al snel lopen we samen. Het is een Italiaan die luistert naar de on-italiaanse naam Ismahel. Loop net als ik zijn tweede camino in evenveel jaren. Wil ook begin november in Santiago toekomen en zal bijgevolg regelmatig mijn pad kruisen. Als ik zijn beroep vraag, stopt hij onmiddellijk een kaartje in mijn hand en zegt agriturismo inToscanië. Lijkt me geen slechte job als je het mij vraagt. We hebben de ganse etappe samen afgelegd en verblijven in het zelfde pension.
Dehesa, moest ik nog verduidelijken. Gisteren waren het nog maar de voorlopers vandaag liep ik voor het eerst door de echte "dehesa". De dehesa hoor ik, u al afvragen! Wat is dat? Ik ga het proberen te beschrijven want als ik er door loop, stel ik mezelf ook enkele vragen. Loop ik door een weide met veel bomen, of loop ik door een bos met veel weide? Het is een beetje van beide en noem de dehesa daarom een bosweide. Hier staan ongeveer 40 à 50 bomen per vierkante kilometer in de weide waardoor het een bos lijkt. Er staan hier olijfbomen, kurkeiken maar de steeneiken zijn hier ruimschoots in de meerderheid. Typerend voor deze eikebomen is, dat ze net als olijfbomen nooit verdorren en altijd groen blijven. Dit zorgt ervoor dat wandelen in deze extreme streek nog vrij aangenaam aanvoelt, ondanks zijn droge en warme zomers. Hier leven schapen, geiten, runderen en vechtstieren maar het is vooral de biotoop van het "cerdo iberico" bij ons beter bekend als de "pata negra" een varken welke deze bijnaam te danken heeft aan zijn zwarte hoeven en hoge donkere poten. Deze varkens en hun habitat zorgen ervoor dat hier in deze streek een van de beste rauwe hammen ter wereld wordt geproduceerd. Maar over het iberico varken en de iberico hammen vertel ik u de komende dagen wat meer.
Voor de rest van de wandeling was dat gelukzalig pelgrimgevoel van verleden jaar weer aanwezig. De combinatie van fysieke inspanning, prachtig weer, onbeschrijflijk mooie omgeving zorgen hiervoor. Je kan het alleen ervaren door pelgrim te worden.
O, ja vandaag verschenen de van verleden jaar zo beruchte rompepiernas (kuitenbijters) weer ten tonele.Vooral de laatste net voor Almadén de la Plata was er eentje om in te kaderen maar het uitzicht boven op de top was adembenemend. Van het weer betreft kan ik kort en bondig zijn, zeer warm, een stuk boven de dertig graden en geen briesje zoals gisteren, maar we klagen niet. Ik ben vandaag, voor deze tocht van 29 km. met ruim 2 liter water vertrokken en had voor ik vertrok al een fruitsap, een koffie en een liter water op, maar die ruime twee liter waren eerder te weinig dat te veel.
Toen ik hier aankwam onmiddellijk de bar binnen en 1,5 liter water was geen probleem voor mij en ook niet voor Ismahel , want hij vond het ook te warm vandaag, caldo, caldo riep hij steeds. En dat wil niet zeggen koud, koud maar warm, warm. Ik verblijf vandaag in Casa de la Reloj een privaat albergue midden in het cetrum van dit stadje. We worden hier door de oude huisheer in de watten gelegd. We mogen niets te kort kommen. Aan gastvrijheid hier geen gebrek. Volgens zijn uitleg in het Spaans wil Reloj zonnewijzer zeggen maar ik kan er ook volledig naast zitten.
Ons menu voor deze avond is door onze gastheer ook al geregeld in de hiernaast gelegen bar. Wat we gaan krijgen zien we straks wel, ik weet het u morgen te vertellen of overmorgen wat morgeni 37,3 km op het programma met heel wat rompepiernas. Gelukkig ligt er na 16,6 km een dorpje waar we water kunnen kopen, dat spaart een kilootje in de rugzak. Vandaag weer geen foto's wegens gebrek aan wifi. Hopelijk morgen wifi wat ik kan hem hier niet vinden, den wifi. Hasta mañana. Geert. Posted using BlogPress from my iPad. Lukt het niet een reactie te plaatsen via de blog, stuur dan gewoon een mailtje naar: geertopweg@scarlet.be
Location:Calle de los Tejares,Castilblanco de los Arroyos,Spanje
